بسم الله الرحمن الرحیم

 وشاید روزی جاری شوم از کوهسار برفی وشاد

با خنکایی دلچسب ووالا مقام در حدیثی پر از نگفتنی ها

وحسرتهایی طولانی از ارزوهای دست نایافته

وانجا که هر روز  دست بر بالای چشمان

به افق دور می نگرم وچشم به راه سپیده دارم .

کاش می دانستی سپید وسپیده می ایند

عاشق خدای مهربان ،وزنده در پس زمان ،امیخته با زنده رود کوثری زلال وبهشتی

شفاف از جنس نسیم مهربان بهاری

با دلچسبی گوارایی از جنس بلوری مطمئن واسطوره ای

دامن دامن مهر ومحبت بر مومنین پاک باخته در صفی مرصوص

انان که دل به الله باخته اند ودر قماری هیچ نیالودن روح عرشی را

ودر دلهایشان جز زمزمه یاد او جریان وسریان ندارد

وبر هم خواهند زد به عون الله کاخ ستم جالوتیان زمان را

واین همه باید یک رنگ بود ویک دل

ولعن ونفرین بر دشمنان غدار دین خدا افراشت

واغوشها برای همدیگر باز کرد

از فلسطین وصور وصیدا تا انور تاتارستان وبوسنی وافغان

تا اقالیم پاک وناپاک جهان متمدن والوده به انواع شرک ومرض ودودلی

با یاوری  بزرگ وشجاع به نام ایران اسلامی،

در دست هم نه دشمن خونی

پرچم لا اله الاالله بر فرق گنبد نا سپید بر افرازیم

انشاءالله وان روز دور نیست !